آموزش شبکه قسمت 8 (بسته IP)

آموزش شبکه قسمت 8 (بسته IP)

در ادامه آموزش شبکه پس از بررسی کامل دو مدل مرجع OSI و TCP/IP نوبت به بررسی بسته IP که در هر دو مدل بالا کارایی بسزایی دارد و همان‌طور هم که در پست‌های قبلی اشاره شد بسته‌ها در اینترنت توسط همین بسته‌های IP آدرسی دهی و مسیریابی می‌شوند. حال می‌خواهیم با واکاوی در این بسته کشف کنیم که این بسته چگونه بسته‌های ردوبدل شده در اینترنت را از سمت مبدأ به مقصد ارسال می‌کند.

قالب یک بسته IP

همان‌طور هم که در شکل زیر مشاهده می‌کنید یک بسته IP از چندین زیرمجموعه و قسمت تشکیل‌شده که هرکدام از این قسمت‌ها کاری ویژه در ارسال و دریافت  بسته دارد. بسته‌های IP نسخه 4 در کل 32 بیت هستند که هرکدام از قسمت‌های مختلف قرارگرفته در آن برحسب نیاز خود طول متغیر دارند و در کل می‌توان این بسته را به دو قسمت سرآیند (Header) و داده (Payload) تقسیم کرد که مجموعه اطلاعاتی که در قسمت سرآیند (Header) هر بسته قرار می‌گیرد توسط مسیریاب‌های بین راه مورد پردازش قرار می‌گیرند و به ارسال داده به سمت مقصد نهایی کمک می‌کنند.

فیلد Version

اولین فیلد موجود در قسمت سرآیند (Header) یک بسته IP فیلد نسخه یا Version است که نشان‌دهنده نسخه پروتکل IP مورد استفاده در ساختار این بسته می‌باشد. امروز بیشتر شبکه‌ها از آدرس IP نسخه 4 استفاده می‌کنند اما در بعضی از تجهیزات از نسخه 6 این پروتکل نیز استفاده می‌شود اما هنوز از نسخه 6 به‌صورت فراگیر استفاده نمی‌کنند. برای نشان دادند نسخه 4 در بسته به‌صورت دودویی در قسمت فیلد Version از عدد 0100 استفاده می‌کنند که به معنی عدد چهار است و اگر منظور عدد و نسخه 6 باشد در این فیلد به عددی صورت 0110 گنجانده خواهد شد.

فیلد IHL

این فیلد هم مانند فیلد قبل چهار بیتی بوده و اندازه کل بسته در قسمت سرآیند (Header) بر مبنای اعداد 32 بیتی در خود ذخیره می‌کند. به‌عنوان مثلاً اگر در این فیلد عدد 10 قرارگرفته باشد به این معنی است که طول کل قسمت سرآیند (Header) 320 بیت می‌باشد. وجود تمام قسمت‌های سرآیند (Header) الزامی می‌باشد و اگر عددی کوچک‌تر از 5 و یا 0101 در این قسمت وجود داشته باشد خطا ایجاد می‌شود و بسته حذف خواهد شد. حداکثر عددی هم که می‌تواند در این قسمت قرار بگیرد با توجه به چهار بیتی بودن آن عدد 15 یا 1111 در حالت دودویی می‌باشد که این عدد نشان‌دهنده این است که طول سرآیند (Header) نمی‌تواند بیشتر از 60 بایت باشد.

فیلد ToS

فیلد نوع سرویس یا Type of Service که توسط این فیلد ماشین تولیدکننده بسته که مبدأ اطلاعات بوده نوع سرویس درخواستی از مسیریاب‌ها و تجهیزات شبکه بین مبدأ و مقصد را مشخص می‌کند. برای مثال یک ماشی اگر بخواهد با طرف مقابل خود مکالمه صوتی داشته باشد درخواست سرویس با سرعت‌بالا و کم تأخیر را از شبکه بین خود و مقصد می‌کند چون اگر تأخیر در این بین وجود داشته باشد مکالمه صوتی دیگر بی‌فایده بوده. خود این فیلد از چند قسمت دیگر تشکیل‌شده که در تصویر زیر می‌توانید این قسمت‌ها را مشاهده کنید

سه بیت اول که با حرف P مشخص‌شده به معنای Priority و یا همان حق تقدم است که مبدأ می‌تواند با یک کردن هرکدام از این بیت‌ها سرویس موردنظر خود را از زیر شبکه درخواست نماید. اگر این سه بیت یک باشند یعنی این‌که این بسته دارای بالاترین حق تقدم است باید قبل از دیگر بسته‌ها مورد پردازش و ارسال قرار بگیرد.

سه بیت بعدی به ترتیب بیت‌های D که مخفف Delay و برای تأخیر، بیت T که مخفف  Throughput بوده و به معنای ظرفیت خروجی کانال و بیت R که برگرفته از واژه Reliability و به معنای قابلیت اطمینان مسیر خروجی می‌باشد. حال سیستم ارسال‌کننده با قراردادند عدد صفر و یا یک از زیر شبکه درخواست خود را مبنی بر چگونگی کیفیت خط ارسالی را اعلام می‌دارد. برای مثال اگر ماشین مبدأ درخواست یک کانال برای اجرای کنفرانس تصویری را داشته باشد باید خطی باکیفیت ، سرعت و حق تقدم بالا و تأخیر کم و قابلیت اطمینان پایین داشته باشد که می‌تواند با قرار دادند اعداد مناسب در بیت‌های بالا این خواسته را به اطلاع همه برساند.

دو بیت آخر که در اکثر بسته‌های امروزی بلااستفاده بوده و به‌صورت رزرو شده درآمده و هرچند گاهی برای آزمایش‌هایی از آن استفاده می‌شود و در آخر نیز توجه به نکته ضروری است که بیت‌های فیلد ToS وابسته به مباحث کیفیت سرویس QoS می‌باشد و در جای خود بحث مفصلی که در اینجا فقط به‌اندازه‌ای که نیاز بود گفته شد.

فیلد Total Length

این فیلد با اندازه 16 بیت محتوای عددی است که طول کل بسته IP را مشخص می‌کند که اغلب موارد این بسته‌ها در اندازه 1500 بایت ارسال و دریافت می‌شوند.

فیلد Identification

اگر بسته‌های ارسالی از حد مجاز مسیریاب‌های بین راه اندازه‌ای بزرگ‌تر داشته باشند مجبور به تبدیل‌شدن به قطعات کوچک‌تر هستند و باید دوباره در مقصد برای استفاده از اطلاعات بازسازی شوند. در این فیلد اعدادی قرار می‌گیرند که ترتیب قطعات شکسته شده رادارند و ماشین مقصد می‌تواند با شماره‌های قرار گرفت در این فیلد بسته‌ها را به ترتیب جاگذاری کند و اطلاعات اولیه را به‌صورت کاملاً درست بازسازی نماید. اندازه این فیلد نیز  16 بیت می‌باشد.

فیلد IP Flag

این فیلد دو بیتی از دو قسمت زیر تشکلی شده

بیت DF که با قرار گرفتن عدد یک در آن به مسیریاب‌های بین راه می‌گوید که حق شکستن این بیت‌ها را به قطعات کوچک‌تر را ندارید.

بیت MF مشخص می‌کند که آیا بسته رسیده آخرین قطعه از یک بسته اطلاعاتی است یا این بسته هنوز قطعه‌ای دنباله‌دار در مسیر دارد و باید منتظر آن بسته باشد تا بتواند تکمیل شود.

فیلد Fragment Offset

در این فیلد شماره ترتیب هر قطعه از بسته‌های اطلاعاتی که در بین راه به قطعات کوچک‌تر شکسته شده‌اند و باید در مقصد دوباره برای بازسازی و تشکیل اطلاعات اصلی کنار هم قرار بگیرند. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که هر جای در مسیر بین دو ماشین نهایی بسته‌ای به تکه‌های کوچک‌تر شکسته شود باید در ماشین مقصد بازسازی شود.

فیلد TTL

این فیلد که نام آن برگرفته از Time To Live است و اندازه آن 8 بیت در نقش یک شمارنده برای طول عمر بسته عمل می‌کند و با بسته از هر مسیریاب بین راه یک واحد از عدد واردشده در این فیلد کم می‌شود و با رسیدن این عدد به صفر بسته در هرکجای مسیر که باشد حذف خواهد شد. این فیلد برای  این کار گذاشته‌شده که زمانی را در نظر بگیرید که یک بسته به علت مسیریابی نادرست در شبکه در حالت دور بی‌نهایت قرارگرفته و بی‌مورد در حال اشغال پهنای باند شبکه و نیز زمان پردازش مسیریاب‌ها را می‌گیرد و اگر این بسته بعد از صفر شدن این فیلد از بین نرود بعد از مدتی کل شبکه از این بسته‌ها پرشده و شبکه از کار خواهد افتاد.

فیلد Protocol

در این فیلد هشت بیتی مقداری قرار می‌گیرد که مشخص‌کننده سرویسی هست که توسط لایه بالاتر این داده را تولید و تحولی این لایه برای ارسال کرده است می‌باشد.

فیلد Header Checksum

این فیلد 16 بیتی برای خطایابی بسته‌های تبادل شده در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر زمانی در بین راه به هر دلیلی بسته دچار تغییر شد با رسیده بسته مقصد و چک شدن این قسمت توسط ماشین و وجود تغییرات  در آن سریعاً بسته حذف خواهد شد.

فیلدهای Source و Destination

این دو فیلد 32 بیتی دارای آدرس‌های مبدأ و مقصد بسته موردنظر می‌باشد و از آن‌ها برای مسیریابی بسته‌ها بین شبکه‌های مختلف تا رسیدن بسته به مقصد موردنظر استفاده می‌شود.

قسمت Payload یا IP Option

در این قسمت داده‌های دریافتی از لایه بالاتر قرار می‌گیرد.

پایان قسمت 8 از سری آموزش های شبکه، منتظر نظرات شما هستیم

آموزش شبکه هفتم (مدل TCP/IP)

با سلام خدمت خوانندگان گرامی

در ادامه آموزش از سری آموزش های شبکه از پایه در قسمت هفتم توجه شما را به تشریح مدل TCP/IP جلب می کنم.

در ادامه سری آموزش‌ها شبکه در این قسمت به بررسی یکی دیگر از مدل‌های مرجع که درواقع خیلی‌ها امروز اینترنت را بر پایه این مدل می‌دانند می‌پردازیم. این مدل به نام TCP/IP نام‌گذاری شده و نسبت به مدل مرجع OSI تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارد که در ادامه به توضیح در این حیطه خواهیم پرداخت.

مدل TCP/IP در اول به‌صورت رایگان و در محیط دانشگاهی عرضه‌شده و همت‌های بسیاری در این زمینه انجام‌شده تا امروز این پروتکل به پروتکل اصلی و پایه اینترنت موجود و در حال کار باشد. یکی از مهم‌ترین عواملی که شبکه‌های بزرگ و کوچک در سرتاسر دنیا را به هم ارتباط داده داشتن یک پروتکل استاندارد و یکسان بوده که امروز دیگر از آن به عنوان TCP/IP یاد می‌کنند. این پروتکل خود شامل بسیاری زیادی از پروتکل‌های متنوع برای کاربردهای مختلف تحت شبکه می‌باشد که هر نوع کاربر و کاربرد را از به‌کارگیری پروتکل دیگر بی‌نیاز کرده است.

این مدل همان‌طور که در شکل زیر نشان داده‌شده است از چهار لایه تشکیل‌شده و با مدل OSI مقایسه شده است.

در این مدل همان‌گونه که در شکل مشخص است بعضی از لایه‌های مدل OSI در یک‌لایه جمع شده و کارهای آن‌ها را در خود جمع کرده است. چهار لایه و نیز کارهای انجام شده توسط هر کدام را در ادامه شرح خواهیم داد.

لایه واسط شبکه (Network Interface)

این لایه، اولین لایه از مدل TCP/IP بوده که  معادل دو لایه اول مدل OSI یعنی لایه‌های Physical و Data Link می‌باشد. در واقع در این لایه استانداردهای سخت‌افزاری رسانه‌های انتقال و برنامه‌ها و درایورهای راه‌انداز در شبکه را تعریف می‌کند. همچنین در این لایه مشخص می‌کند که نوع پروتکل انتقال داده و نیز نحوه ارسال داده بر روی شبکه و نوع قالب گذاری برای ارسال را بر عهده دارد که در شبکه‌های مختلف تفاوت دارد.

لایه اینترنت (Internet)

این لایه معادل لایه سوم (Network) در مدل OSIبوده  و دقیقاً همان کار را در این مدل انجام می‌دهد. در این لایه است که پروتکل‌های متنوع اینترنت رخ نشان داده و بسته‌های مختلف را بر روی اینترنت و شبکه‌های بزرگ از مبدأ به سمت مقصد آن هدایت می‌کنند. در این لایه پروتکل‌های متعددی چون ARP – RIP – DHCP – ICMP و بسیاری دیگر از پروتکل‌های معروف سرویس می‌دهند. در شکل زیر تصویر یک بسته IPv4 در این پروتکل مشاهده می‌کنید که در پست بعدی به بررسی دقیق این بسته و موارد گنجانده‌شده در آن خواهیم پرداخت.

مهم‌ترین کار ای لایه همانند لایه شبکه در مدل OSI مسیریابی بسته‌ها در شبکه و نیز قابلیت اطمینان سرویس است.

 

لایه انتقال (Transport)

این لایه دقیقاً معادل لایه چهارم مدل OSI بوده و تمامی کارهای انتقال یعنی ارتباط ماشین‌های انتهای و نیز ایجاد یک ارتباط مطمئن برای پروسه‌های کاربردی دو میزبان را فراهم می‌آورد. این لایه نیز یک بسته مختص به خود با اطلاعات خاص خود دارد که در تصویر زیر مشاهده می‌کند و در مورد جزئیات داخلی این بسته در آینده بحث خواهیم کرد.

لایه کاربرد (Application)

این لایه معادل سه لایه 5 تا 7 مدل OSI یعنی لایه‌های Session – Presentation –Application هستند و تمامی کارهای آن در این مدل در یک‌لایه خلاصه‌شده‌اند. این لایه بر اساس داده‌های رسیده از لایه زیرین خود به برنامه های سطح بالا و کاربردها سرویس ارائه میدهد مانند انتقال فایل از طریق پروتکل FTP و بسیاری از موارد دیگر.

در دو تصویر زیر معروف‌ترین سرویس‌های لایه کاربرد (Application) همراه با نوع سرویس (TCP یا UDP) و نیز شماره پورت اتصال هر کدام را مشاهده می‌کنید.

در پست بعدی درباره بسته IPv4 صحبت خواهیم کرد و به واکاوی این بسته مهم در شبکه خواهیم پرداخت.

آموزش شبکه از پایه (جلسه دوم)

با سلام خدمت خوانندگان گرامی

همان‌طور هم که در مطلب قبلی به شما عزیزان قول داده بودیم، در این پست قصد داریم به تشریح ساختار فیبر نوری بپردازیم. پس همراه ما باشید.

برای ساخت فیبرهای نوری به‌طورمعمول از شیشه و یا پلاستیک بسیار شفاف استفاده می‌شود که قطر بسیار نازکی دارند. اندازه و قطر هر فیبر نوری به‌اندازه یک تار موی انسان هست که این تارهای نازک با استفاده از نور اطلاعات را از مبدأ به مقصد منتقل می‌کنند. فیبرهای نوری از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند :

• هسته (Core):

قسمت مرکزی یا همان هسته مسئول انتقال و جریان داده هست که از جنس یک ماده (شیشه یا پلاستیک) ساخته‌شده و نور در داخل این قسمت جریان پیدا خواهد کرد. اندازه این قسمت از فیبر بر اساس قدرت انتقال و نوع فیبر چیزی بین حدود 5 تا 500 میکرون می‌باشد.

 

• روکش (Cladding):

این قسمت دقیقاً به‌مانند یک روکش محافظ بر روی هر تار فیبر قرار می‌گیرد و هسته را پوشش می‌دهد. برای اینکه نور از داخل قسمت هسته عبور نکرده و مسیر بیرونی را طی نکند ضریب شکست ای قسمت با قسمت هسته تفاوت دارد و به همین خاطر نوری‌های ارسال‌شده از مبدأ به مقصد در صورت برخورد به این لایه دوباره به درون قسمت مرکزی بازتاب (حالت آینده مانند) می‌شوند. 

 

• پوشش محافظ (Buffer Coating):

این قسمت عموماً از جنس پلاستیک رنگی ساخته می‌شود تا کمک به شناسایی فیبرها از هم بکند و هم به‌طورکلی دو قسمت قبل (هسته و روکش) را دربر بگیرد. این لایه از فیبر در برابر رطوبت و خوردگی و دیگر خطرات فیزیکی محیط محافظ می‌کند. اندازه‌ای قسمت بر اساس نوع فیبر می‌توان چیزی بی 150 تا 1000 میکرون باشد.

 

البته در بعضی از انواع فیبرهای نوری هم علاوه بر سه بخش اصلی فیبر نوری، قسمت‌های دیگری برای محافظت بیشتر که معمولاً از جنس الیاف هستند بر روی کابل قرار می‌گیرند تا هم مقاومت و هم انعطاف کابل بیشتر بشود که در شکل زیر این مسئله را مشاهده می‌کنید.

از فیبرهای نوری به علت امنیت بالا و نیز پهنای باند بسیار بالا و سرعت فوق‌العاده در مسیرهای طولانی و ستون فقرات شبکه‌های بزرگ و اینترنت استفاده می‌کنند. انواع فیبر نوری برای استفاده در مکان‌ها و کارهای مختلف وجود دارد که تفاوت آن‌ها در نوع ارسال اطلاعات می‌باشد، در ادامه به شرح آن‌ها خواهیم پرداخت.

 

• فیبرهای نوری تک‌حالته (Single Mode):

این نوع فیبر که به‌اختصار SMF نیز نامیده می‌شود فقط دارای یک هسته فوق باریک هست و فقط قادر به انتقال یک باریکه نور هست. همان‌طور که می‌دانید چون لامپ‌های معمولی برای مسیرهای طولانی مناسب نیستند و قادر به ارسال نور درر فواصل طولانی نمی‌باشند در این نوع از فیبرها از نور لیزر به‌جای لامپ‌های معمولی استفاده می‌شود. ازآنجایی‌که در این نوع فیبر فقط یک باریکه نور در حال عبور می‌باشد بنابراین حداقل برخورد با اطراف خود را دارد و به خاطر همین موضوع دچار کمترین تضعیف خواهد شد پس‌ازاین نوع فیبرها برای ارسال اطلاعات در فواصل بسیار طولانی استفاده می‌شود.

• فیبر نوری چندحالته با تغییر ناگهانی در مرز هسته و روکش (Step Index Multi Mode Fiber):

این نوع فیبر نوری اولین نوع از فیبرهای نوری چندحالته یا MMF می‌باشد. در این نوع از فیبرها اول هسته را می‌سازند و بعدازآن لایه روکش را با ضریب شکست نور کمتر بر روی هسته قرار می‌دهند که با این کار وقتی نوری از هسته به سمت روکش می‌رود به‌صورت پلکانی تغییر جهت می‌دهد. ازآنجایی‌که نوری‌های معمولی به‌محض ارسال دسته از باریکه‌های نور را پخش می‌کنند و نورهایی که زاویه‌ای بیشتر نسبت به بقیه دارند زودتر و بیشتر از بقیه تضعیف می‌شوند که این پدیده پهن شدن پالس‌های نور در زمان نام دارد، به خاطر همین موضوع از این نوع از فیبرها امروز به‌ندرت و درجاهای خاص استفاده می‌شود.

• فیبر نوری چندحالته با تغییر تدریجی و ضریب شکست در مرز هسته و روکش )Graded Index Multi Mode Fiber: ( 

 این مدل از یکی دیگر از مدل‌های فیبرهای نوری چندحالته یا MMF می‌باشد که فرق آن با نوع قبلی در نوع ضریب شکست نور می‌باشد. در این حالت نورهای پخش‌شده توسط منبع نور پس از رسیدن به روکش به‌آرامی شکسته می‌شوند و این کار باعث می‌شود که برخلاف حالت قبل که حالت آینه مانند نورها را بازتاب می‌کرد، در این حالت مانند پدیده سراب عمل کند و نورها را منحنی وار به سمت مرکز هسته سوق دهد. این کار باعث از بین رفتن پدیده پهن‌شدگی پالس‌ها که در حالت قبل یکی از مشکلات فیبر بود را برطرف کرده که می‌توان از این فیبر برای ارسال اطلاعات بسیار حجیم استفاده کرد و تضعیف بسیار ناچیزی را در اطلاعات مشاهده نمود. 

از مزایای فیبر نوری می‌توان به امینت بسیار بالا، مقاومت بسیار عالی در برابر رطوبت، گرما و سرما، وزن و حجم بسیار پایین، پهنای باند بسیار بالا، ایمنی محیط و تضعیف ناچیز نام برد که این کابل را بسیار محبوب در دنیای ارتباطات کرده. شاید به‌عنوان یکی از معایب! که می‌توان از این کابل یادکرد فعلاً قیمت بالای خود و تجهیزات آن می‌باشد که به خاطر همین  موضوع فعلاً بیشتر از این نوع کابل‌ها در فضای بیرون و تبادل اطلاعات مسیرهای طولانی استفاده می‌شود. 

آموزش شبکه از پایه (جلسه اول)

با سلام

قصد داریم از امروز شروع به آموزش شبکه از پایه بپردازیم که امیدواریم برای شما و  همه بازدیدکنندگان این سایت مفید واقع شود. خب برای اینکه بحث زیاد کلیشه ای و طولانی نشه میرم سر بحث آموزشی خودمون.شبکه های کامیپوتری؛ به مجموعه ای از کامیپوترهای مستقل گفته می شود که از طریق یک رسانه انتقال (کابل یا امواج رادیویی) به هم متصل شده و شروع به تبادل داده می کنند. منظور از مستقل بودن سیستم ها این هست که هر کامیپوتر می تواند به صورت تنها به کار خود ادامه دهد و فقط برای تبادل داده و اشتراک منابع از شبکه استفاده می کند، در ضمن مساله تبادل داده نیز به این موضوع اشاره دارد که برای سیستم ها نباید رسانه انتقال تاثیری در تبادل داده در شبکه داده داشته باشد.

• در شبکه های کامیپوتری دو نوع رسانه انتقال به صورت کلی وجود دارد: 

1.کابل (Wire)

2.بی سیم (Wireless)

رسانه های فیزیکی یا کابل هم سیگنال های موجود در شبکه را از مبدا به مقصد هدایت می کنند و دارای استانداردهای زیادی می باشند و انواع مختلفی برای کاربردها دارند که از معروف ترین آنها می توان به کابلهای زوج بهم تابیده (Twisted Pair) و فیبرهای نوری (Fiber Optic) اشاره کرد.

کابلهای زوج بهم تابیده دارای دو نوع می باشد :

1.بدون روکش محافظ UTP

2. با روکش محافظ که خود دارای دو نوع ScTP و STP میباشند.

 نوع اول یعنی UTP پرکاربردترین نوع کابل در دنیای شبکه می باشد که در استانداردها سرعت های متفاوت به بازار عرضه شده اند و استقبال خوبی نیز از آنها در بازار شده است. رده بندی این نوع کابلها با اسم Cat  شروع می شود و معمولا بعد از آن یک عدد قرار می گیرد که نشان دهند فناوری کابل می باشد مانند Cat5. حال در بعضی از مواقع بعد از اعداد در این نوع نامگذاری ها یک حرف انگلیسی مانند ( e )قرار می گیرد که نشان دهنده این موضوع می باشد که کابل با همان فناوری قبلی فقط تغییراتی مختصر در آن بوجود آمده تا بتواند پهنای باند بیشتری برای سازگاری با تکنولوژی های جدید را داشته باشد. در شکل زیر می توانید انواع کابل را با مشخصات مهم آنها مشاهده نمایید.

همانطور که هم که در تصویر بالا مشاهده می کنید حداکثر طول کابل 100 متر می باشد. تفاوت فیزیکی کابلهای بالا در قطر کابل ها و میزان پیچش آنها به دور هم برای کم کردن نویز های بیرونی می باشد که باعث مصرف بیشتر مس و در انتها باعث گرانتر شدن کابل خواهد شد.

در نوع با محافط کابلهای زوج بهم تابیده که کاربرد بیرون ساختمانی دارد بیشتر برای کابل کشی های مخابراتی استفاده می شود و که مقاومت بیشتری در مقابل خوردگی، آفتاب و رطوبت دارند و به خاطر همین موضوع از انعطاف کمتری نسبت به کابلهای بدون روکش دارند.

در پست بعدی سعی خواهیم کرد در مورد فیبرهای نوری پست کاملی داشته باشیم.

Packet Tracer 6.2 And 7

با سلام و عرض ادب

هدف از ارایه این یادداشت اطلاع رسانی خبر انتشار Cisco Packet Tracer  نسخه 6.2 است که با فیچرهای جدیدش متخصصین را شکه کرده است . صرف نظر از اضافه شدن Router 819 ، اتفاق های زیادی تووش افتاده که برآن شدم تا توضیحات زبان اصلی مربوط به این نسخه را خدمتتان تقدیم کنم . دیگه مابقیشو خودتون بخونید و خبر بعدی ام در مورد ورژن بعدیش یعنی ورژن 7 است . به توضیحات ذیل توجه کنید . فدای دوست

Update 19/03/2015 : Packet Tracer 7.0 is under development and could include new IoE (Internet Of Everything) items and an IoE registration server. Last known build is Packet Tracer 7.0 build 70 as of 2015-03-02.

Packet Tracer 6.2 - New features

• It includes new bug fixes and new features. Its new features are as follows:

• New devices: Cisco 819 router, Cell Tower, CO server, Sniffer

• New capability to add devices directly in physical view

• HTTP server now supports JavaScript and CSS

• FTP server can manage files used in HTTP server

• Improved IOS command support

About Private VLAN

سلام و عرض ادب

عزیزانم ، در راستای ارایه مطالب علمی به روش عکس ، زبان اصلی با قابلیت دانلود ، اینبار مطلب بسیار مهم Cisco Private VLAN را انتخاب کردم . قابل ذکر است که این بحث در GNS3 قابل پیاده سازی نیست چرا که قابلیت Host-ASSO ایی وجود ندارد تا تنظیم شود و در واقع ASIC ایی وجود ندارد تا قابلیت های مربوطه فعال شود . در خاتمه امید است که یادداشت حاضر مفید واقع شود . 

About Spanning Tree - STP

سلامی دیگر حضور دوستان

کوتاه سخن کنم که مطلب حاضر در مورد STP یا همان Spanning Tree معروف هستش که طبق روال جدید ارایه مطالب بصورت خلاصه و زبان اصلی ، بصورت عکس قابل دانلود خدمتتان ارایه می گردد . امید که بتونه مشکلات ابتداییه مرتبط با مطلب STP را برایتان مرتفع گرداند و ادامه داستان به مطالعات خودتان باز خواهد گشت . فدای دوست

Dual DMVPN : Phase 2 & 3 - IPSec

با عرض سلام حضور دوستان ارجمندم

عده ای از دوستان قبل از سال تحویل ایمیل زده بودند و در مورد سولوشن های سازمانی و ی پی ان پرسیده بودند که بران شدم تا مواردی را طراحی و تقدیم کنم . در ادامه مباحث DMVPN در مقیاس های Single و Dual را طراحی ، شبیه سازی نموده و برآنم تا بشکل ویدیویی مباحث را تقدیمتان کنم . امید است تا بتوانم در تعطیلات عید این امر محقق گردد . در واقع هدیه نوروزی بنده به شماها عزیزانم خواهد بود . در خاتمه دوستانی که منتظر این ویدیوها هستند ، فایل ها ، چند هفته دیگر ، ذیل همین یادداشت اضافه خواهند شد . فدای دوست

Narbik Security Lab PROB

با سلام حضور دوستان ارجمندم

دیروز یکی از دوستان در مورد تفسیر یکی از Security LAB های ناربیک کوچاریانس دچار مشکل شده بود که ایمیلی به بنده زده بودند تا رفع مشکل کنم . در ادامه چون مورد را برای دیگر دوستان هم مفید دانستم ، شکلی برایش طراحی نمودم که برایتان در وبلاگ قرار می دهم . امید که گشایشی در مشکلات دوستان بشود . مشکل ایشون عدم ادراک درست از LAN در شکل مربوطه بوده است که پاسخ بدین صورت ارایه شد . فدای دوست

CISCO-3D VIRL

با عرض سلام و ارادتی دیگر

همگی می دانید که شبیه ساز Cisco VIRL چند روزیست که ریلیز شده است . توضیحات زیادی در موردش نمی دم . به محض سرچ در گوگل داده ها و اطلاعاتش را ملاحظه کنید . ولی هدف از انتشار این یادداشت اطلاع رسانی محصول دیگری بر پایه این شبیه ساز است که 3D VIRL نام دارد . فیلم مربوط به معرفی آنرا برایتان گذاشتم که مطلع گردید . ما که کف کردیم انشاالله خداوند کف کنترل شده ای به شما عنایت کند . داره می ترکونه خلاصه عزیزانم . اصلا دیگه حرفی نیست مگر اینکه از شما دعوت می کنم تا فیلم رو ببینید . فدای دوست

>